Habo ko na magparasakay.
Minaluya an sakong tabay
pag dai nagagamit.
Buda kaipuhan nang magpasadit
ta an hangos garo na naiipit,
garo priming madalion nang madagit.
Ini an madaling ipasabot
sa mga naghahapot
kaya ini an pirmi kong simbag
kun ihapot ninda sa bintana
kan saindang lunadan
kun nata ako nagbabaklay.
Dai naman sinda minapirit
na ihapit ako kun maaagihan
man ninda su sakong dumanan.
Pero kun nata ako nagbabaklay
dai ninda masasabutan.
Pag tinaram ko an totoo
dai ninda mamumuyahan.
Makaskason an oras
pero igwa pang panahon.
Dai ako minahidali
ta habo kong mabayaan.
Dai ako minapadaog sa rayo.
Pag itimakan ko an saiyang ikog
an lawig minarani, minagaro.
Garo ritwal kan mga layas
na halas
sa sayaw kan pagmaro.
Ihinghing niya an mga adal
na napurot sa daga.
Sa sakuyang pagduko
sa banal na dalan
an mata ko mimuklat
sa mga pasang brilyante
sa paril, sa mga batiris
na daing padumanan,
buda sa mga pigtatangang insekto.
Ini an pigbabayadan ta
an dai makahiling
kan suanoy na sulog
kan salog sa irarom kan tulay
an silyab kan mga aking lawas
na minakintab sa karapsaw.
Kun nata ako nagbabaklay
Posted by
Jai Jesus Uy Borlagdan
Tuesday, October 17, 2006
0 comments:
Post a Comment