Haloy ko nang mati na wara akong kalag. Napapalibutan ako
kan mga diyos na dati kong pigturubudan. Luway-luway na sindang napapatos ki
lapat, an puting telang isuklob sa mga gamit na dai na gagamiton o isasaray na
haloy na panahon. Sa estado nindang ini ki pagkabura, mas nagiging riraw an
saindang katotoohan para sakuya. Siring sako, mga bagay na binayaan ki kun
anong kamugtakan. Inisip, hinurma, niluwa kan mga darakulang makina sa tsina;
kinaag sa mall, kun sain prinesyuhan, umento ki diit mala ta luminos,
sinamnohan ki mga pandagka; nabakal, binuwisan, rinesibuhan, duminelehensiya; dinara
sa simbahan, pinabenditahan, pinabanal; ikinaag sa altar, pinatentihan,
inutuban, inatangan, hinagadan, ipinantakot sa karaotan, naglaad sa kadikloman;
inalpog, linapat, nilingawan, binayaan. Dai ko pigdududahan an kamarayan pag
nagluluhod buda nag hahagad ki tawad sa mga kasalaan, ugaring kun may babalikan
man ako sainda ngonian, aram kong mala ta dai na akong ibang aram na dumanan. Dai
na akong ibang aram na tutubudan. An mahaldat na digwa nagbabalik sa sakong
halunan. Pigpapaso an gabos na maagihan. Arog kan namit kan kalayong sa haloy
na panahon iyo an naging rason ko ngani an sarong diyos maging sarong
pangangaipo.
Pebrero 1, 2012. Karangahan.
0 comments:
Post a Comment